ท่านพระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช ได้เมตตาสั่งสอนศิษย์ให้เข้าใจในคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยเน้นการปฎิบัติธรรมให้เข้าถึงจิตถึงใจ เพื่อให้สามารถเดินไปสู่เป้าหมายที่สูงสุดในพระพุทธศาสนา คือความพ้นทุกข์

ท่านพระอาจารย์ได้เขียนหนังสือสำหรับผู้สนใจ นำไปใช้เป็นแนวทางในการภาวนาเอาไว้หลายเล่ม รวมทั้งได้เทศนาอบรมสั่งสอนศิษยานุศิษย์เป็นประจำอย่างต่อเนื่อง นับตั้งแต่สมัยที่ท่านอยู่ที่สวนโพธิญาณอรัญวาสี จังหวัดกาญจนบุรี จนย้ายมาที่สวนสันติธรรม อำเภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี ซึ่งคณะศิษย์ได้บันทึกธรรมเทศนาเหล่านี้ และแจกจ่ายให้กับผู้สนใจในรูปของซีดี MP3 ไปแล้วจำนวนมาก จึงนับได้ว่าทั้งหนังสือและซีดี MP3 เป็นสื่อที่สำคัญในการเผยแผ่ธรรมะให้แก่ผู้ปฏิบัติธรรมที่มีจำนวนมากขึ้นเป็นลำดับ

ดาวน์โหลดหนังสือ

ถ้าเราภาวนาจนจิตเราเต็มอิ่มอยู่ในตัวเอง
เราจะไม่แสวงหาใครมาเติมชีวิตเรา
แต่เราจะเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่ออกไปนะ
พยายามช่วยเหลือให้คนอื่นเขาเต็มขึ้นมา
แต่ว่าไม่ได้ทำไปเพื่อตัวเองแล้ว
ตัวเองเต็มแล้ว

ในความเป็นจริงมนุษย์แสวงหาความรักเพราะตัวเองไม่เต็ม
พยายามหาคนอื่นมาเพื่อจะเติมเต็มชีวิตของตัวเอง
ตัวเองขาด
ฉะนั้นคนในโลกเต็มไปด้วยคนขาดนะ
กะพร่องกะแพร่งไม่สมบูรณ์หรอก

ถ้าเราภาวนาจนจิตเราเต็มอิ่มอยู่ในตัวเอง
เราจะไม่แสวงหาใครมาเติมชีวิตเรา
แต่เราจะเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่ออกไปนะ
พยายามช่วยเหลือให้คนอื่นเขาเต็มขึ้นมา
แต่ว่าไม่ได้ทำไปเพื่อตัวเองแล้ว
ตัวเองเต็มแล้ว

พวกเรารู้สึกไหม พวกเราต้องหาเรื่อยๆ
บางทียังไม่รู้เลยว่าแสวงหาอะไรอยู่
เที่ยวแสวงหาตลอดชีวิตเลย
เด็กๆ ก็เที่ยวแสวงหา หาโน้นหานี้ไปนะ
พยายามให้คนอื่นมาเติมเต็มชีวิตของเรา
เช่น ต้องคบกับเพื่อน
ถ้าวันไหนไม่เจอเพื่อนก็เฉาไปเลย
เห็นไหม เอาชีวิตไปฝากไว้กับเพื่อน
พอโตขึ้นมาก็ต้องมีคู่ มีแฟน
ถ้าขาดแฟนไปชีวิตก็แหว่งไป
คือแต่ละคนมันขาดตลอดเวลา
พอแต่งงานแต่งการแล้วก็ต้องมีลูกอีก
เพื่อจะให้ลูกมาเติมเต็ม
เห็นไหม หาทางเติมเต็มชีวิตตัวเองมาตั้งหลายอย่างแล้ว
ไม่เต็มสักทีนะ เติมไปเรื่อยๆ ไม่มีวันเต็ม

พระพุทธเจ้าถึงสอนบอกว่า
“นัตถิ ตัณหาสะมา นะที : ห้วงน้ำเสมอด้วยตัณหาไม่มี”
คือกว้างขวางใหญ่โตนะ เอาอะไรใส่เข้าไปก็ไม่เต็มสักที
เมื่อมันไม่เต็มก็ต้องแสวงหา แสวงหาจากคนอื่นสิ่งอื่น

อย่างบางคนก็วิ่งหาชื่อเสียงเกียรติยศ
หาทรัพย์สินเงินทอง หาแฟน หาเพื่อน
หาอำนาจ หาชื่อเสียงใช่ไหม
หวังว่ามีสิ่งเหล่านั้นแล้วจะมีความสุข
แต่มันไม่มีจริงหรอก
มันได้มาแล้วก็รู้สึกไม่เต็มอิ่มอีกแล้ว
ต้องได้อย่างอื่นอีก

อย่างบางคนใช่ไหม ทีแรกยากจนก็ทำมาหากิน
กะว่ารวยแล้วชีวิตจะเต็มอิ่มนะ ไม่อิ่มนะ
พอมีเงินหลายหมื่นล้านรู้สึกไม่มั่นคงอีกแล้วนะ
ต้องมีอำนาจด้วยถึงจะปกป้องผลประโยชน์ของตัวเองได้
มีอำนาจแค่นี้ก็ยังไม่เต็มนะ ต้องมีแค่โน้นถึงจะเต็ม
จนบางประเทศนะผู้นำมันอยากเป็นเจ้าโลก
ถ้ามันเป็นเจ้าโลกได้จริงนะ
มันก็คงคิดว่ามันจะปกครองจักรวาลนี้ได้อย่างไร
เพราะมันไม่เต็มมันขาดตลอดนะ
มันน่าอเนจอนาถที่สุดเลย ชีวิตหาความพอไม่ได้

แต่ถ้าเรารู้ลงมาที่กายที่ใจจนหมดความยึดถือตัวนี้
ปั๊บเดียวมันเต็มทันที
จิตเป็นเรื่องแปลกนะ
พอเราปล่อย ไม่เอากายไม่เอาใจไป
เราปล่อยไป เรากลับได้มา
สมัยที่เราเที่ยวแสวงหานะ เรากลับไม่เต็ม
พอเราหยุดแสวงหานะ เราคืนกายคืนใจให้โลก
มันเต็มขึ้นมาในฉับพลันนั้นเลย อัศจรรย์ที่สุด
ฉะนั้นถ้าเราอยากได้นะเราก็ปล่อยไป
ถ้าเราอยากจะมีมากๆ นะเราก็ไม่ได้
นี่ธรรมชาตินี้มีความแปลกประหลาด
ยิ่งอยากยิ่งไม่ได้ พอหมดอยากแล้วได้

ฉะนั้นใจที่มีแต่ความอยากนะ จะไม่อิ่มไม่เต็ม
ใจที่หมดความอยากนะ หมดความเห็นแก่ตัว
หมดความยึดถือตัวเอง หมดความรักตัวเอง
กลับเต็มเปี่ยมเลย
มันเกิดความรักอีกชนิดหนึ่งขึ้นมาในใจเรา
ความรักชนิดนี้ไม่ได้ยึดถือเอาคนอื่น สิ่งอื่น
หรือเอากายเอาใจนี้มาเป็นของเรา
มันมีความรัก รักในกายรักในใจ
รักผู้อื่นรักสิ่งอื่น รักสัตว์ทั้งหลาย
รักต้นหมากรากไม้ รักโลกทั้งหมดอะไรอย่างนี้
มันเป็นความรักที่อบอุ่นที่เมตตาที่เจือจานออกไป
ไม่ได้เพื่อเอามาครอบครอง

ฉะนั้นอย่างครูบาอาจารย์ท่านภาวนาของท่านแล้วเนี่ย
ท่านมีความเมตตา มันไม่ใช่ความรักที่จะเอามาเป็นเจ้าของ
แต่มันมีความเมตตาซึ่งเต็มเปี่ยมคล้ายๆ น้ำมันเต็มนะ
มันก็ล้นออกไปจากถ้วย ออกไปหาที่อื่น
คนซึ่งยังจิตใจคับแคบ ยังแห้งแล้ง ยังขาด คิดจะเอา
แต่คนที่เต็มแล้วเนี่ย มันให้ได้

☇เราค่อยฝึกของเรานะ ชีวิตจะได้มีความสุข

กราบพระพุทธเจ้าด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ
กราบหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ
_/|\_ _/|\_ _/|\_

Cr.หนังสือประมวลธรรมเทศนา หน้าที่ ๒๖๕-๒๖๗

จากเว็บไซด์ https://www.dhamma.com/pramountam/

Comments

comments