พุทธพจน์ “จงตัดป่า แต่อย่าตัดต้นไม้”
พระผู้มีพระภาคตรัสพระคาถาแ
“ภิกษุทั้งหลาย
เธอทั้งหลายจงตัดป่า
แต่อย่าตัดต้นไม้
เพราะภัยย่อมเกิดจากป่า
เธอทั้งหลายครั้นตัดป่า
และหมู่ไม้ในป่าแล้ว
จงเป็นผู้ไม่มีป่าอยู่เถิด”
สัมพหุลมหัลลกภิกขุวัตถุ
เรื่อง ภิกษุแก่หลายรูป
พระไตรปิฎกภาษาไทย(มจร.)
เล่ม ๒๕ ข้อ ๒๘๓ หน้า ๑๒๐
อธิบาย/เชิงอรรถ :
“ป่า” ในที่นี้หมายถึง กิเลส มี ราคะ เป็นต้น (ขุ.ธ.อ. ๗/๖๘)
“ภัย” ในที่นี้หมายถึงภัย คือ ชาติ(การเกิด) เป็นต้น ที่เกิดจากป่า คือ กิเลส (ขุ.ธ.อ. ๗/๖๘)
“หมู่ไม้ในป่า” หมายถึง กิเลสอื่นๆ ที่ให้วิบาก หรือที่ให้เกิดในภพต่อๆไป (ขุ.ธ.อ. ๗/๖๙)
————————–
อธิบายโดย..พระไพศาล วิสาโล
เรื่อง ภิกษุแก่หลายรูป
พระไตรปิฎกภาษาไทย(มจร.)
เล่ม ๒๕ ข้อ ๒๘๓ หน้า ๑๒๐
“ป่า” ในที่นี้หมายถึง กิเลส มี ราคะ เป็นต้น (ขุ.ธ.อ. ๗/๖๘)
“ภัย” ในที่นี้หมายถึงภัย คือ ชาติ(การเกิด) เป็นต้น ที่เกิดจากป่า คือ กิเลส (ขุ.ธ.อ. ๗/๖๘)
“หมู่ไม้ในป่า” หมายถึง กิเลสอื่นๆ ที่ให้วิบาก หรือที่ให้เกิดในภพต่อๆไป (ขุ.ธ.อ. ๗/๖๙)
————————–
