“ทางเดินของจิตของใจ”
” .. “ตามปกติทางเดินของใจ” นั้น มี อยู่ ๒ ทาง “คือทางที่เป็นกุศล” คือทางดี “ทางที่เป็นอกุศล” คือทางไม่ดี นี้เป็นทางเดินของจิต
“มันคิดไปในทางที่ดี” เช่น คิดว่าวันนี้เราได้รักษาศีล ได้เจริญ ได้รักษาศีล ได้ให้ทาน ได้เจริญเมตตาภาวนา นี่เรียกว่าจิตมันคิดไปในทางที่ดี เรียกว่ามีปัญญาประกอบไปด้วยความคิด
“บางครั้งมันก็คิดไปในทางที่เป็นอกุศล” คือคิดไปในทางที่ความชั่ว เช่น อย่างว่ามันอยากได้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ถ้าไม่ได้ตามความปรารถนา ใจนั้นมันก็ .. มันก็ย่อท้อไม่อยากกระทำความเพียร
เพราะฉะนั้น “ในการปฏิบัตินี้ ถ้าผู้ที่มีศรัทธา” คือความเชื่อมั่นในตัวของตัวเองแล้วบุคคลผู้นั้นก็จะตั้งใจปฏิบัติไปจนกระทั่งว่า ได้เห็นของจริงที่มันเกิดขึ้นในใจของเรา ได้แก่ สัจธรรมทั้งสี่ มี ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค .. ”
“สุขทุกข์อยู่ที่ใจ”
หลวงปู่จันทร์ศรี จนฺททีโป
