อย่ามัวเอาจิตไป…จับที่คน อื่น
ให้เรา…สำรวจ..ตรวจเช็ค.. ที่ตัวของเราเองเท่านั้นพอ
ไม่ว่าสถาณการณ์จะเป็นอย่าง
ให้เรามามอง พิจารณาที่ตัวของเราเองว่า. ..ใจเราคิดอย่างไรกับสถาณกา รณ์นี้…เรื่องที่เกิดขึ้น แบบนี้แล้วอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิดของเราเป็น อย่างไร…มันมีโทสะขึ้นมาม ากไหม มีโมหะ หรือโลภะขึ้นมาไหม ?…
มองให้ทัน มองให้รู้… มองให้ออกว่ามันคืออะไร
อย่าไปเสียเวลา จ้อง…ที่ใครๆเลย
เสียเวลาเปล่า…สิ่งที่ได้ ก็เกิดขึ้นในใจของเราเอง
….นักวิปัสสนากัมมัฏฐาน เองก็ยิ่งชัดเจนในคำนี้
มีอะไรก็ต้อง “กำหนด”…ต้องกลับมาดูที่ก ายใจของตนเอง
เสียเวลาเปล่า…สิ่งที่ได้
มีอะไรก็ต้อง “กำหนด”…ต้องกลับมาดูที่ก